In zijn nieuwste boek schrijft Cliff Atkinson over het fenomeen "the backchannel". Nieuwe media zoals Twitter stelt het publiek in staat om tijdens een presentatie een eigen communicatielijn op te zetten binnen en buiten de zaal. Het publiek wordt daardoor dus veel groter dan alleen de zaal. Het kan zijn dat iemand aan de andere kant van de wereld reageert op een tweet van een persoon uit het publiek, waarop jij als spreker direct antwoord kunt geven. Een mooie manier om ideeën te testen. Zeker na afloop kun je aan de twitterstroom zien wat mensen belangrijk vinden.Als spreker word je directer aangesproken op wat je zegt. Je zult veel meer interactie met de mensen in en buiten de zaal moeten ontwikkelen, wil je met hen in contact blijven. Het publiek zit niet meer stilletjes achterover maar is actief tijdens de presentatie. Als ze positief zijn dan zal jouw boodschap zich heel snel verspreiden. Als het publiek niet tevreden is, dan kan het wel eens heel stressvol worden.
De backchannel biedt dus kansen en risico's. Je kunt je boodschap veel breder verspreiden en je krijgt meer inzicht in wat jouw publiek belangrijk vindt. Het publiek hoeft niet live aanwezig te zijn om toch een deel van de inhoud te volgen. Het risico is dat je minder controle hebt over de communicatie omdat die ook buiten jou om plaatsvindt. Presentaties zullen langzamerhand veranderen van een statisch eenrichtings communicatiemiddel naar een manier om met het publiek een langdurige verbinding aan te gaan. En deze ontwikkeling zal vast sneller gaan dan we nu denken!
In de volgende blog meer over de eisen die deze nieuwe situatie aan sprekers stelt en de manier waarop je risico's kunt beperken.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten