Het boek van Paulien Cornelisse “Taal is zeg maar echt mijn ding” is zeer de moeite waard om te lezen, zeker als je af wilt komen van stopwoordjes. Het is voor iedereen herkenbaar en met een flinke dosis humor geschreven.
Paulien schrijft over de manier waarop wij taal gebruiken. Elke keer is er weer een nieuwe trend. “Onwijs gaaf” (waar ik mezelf overigens nog wel eens op betrap) of “vet” zijn inmiddels verouderd, maar er zijn er velen voor in de plaats gekomen. Ik vond het vooral een leuk boekje omdat ik tijdens mijn presentatietrainingen bijna al mijn deelnemers betrap op stopwoordjes. De aller ergste vind ik “zeg maar”. Er zijn mensen die werkelijk in elke zin “zeg maar” gebruiken, waardoor ze naar mijn mening de rest van de zin ontkrachten. Paulien zegt hier terecht over: “Zeg maar betekent we zeggen het nu even zo, maar eigenlijk zou het net zo goed anders kunnen zijn”. Precies, en wat moet het publiek daarmee?
Maar er is meer, ook “eigenlijk”, “een stukje (van uw vermogen)”, “een beetje” hebben een plek veroverd en maar niet te spreken over “oké” als bevestiging dat je iets begrijpt. In het geval van de mededeling, “ik ben bij de kaakchirurg geweest en verga van de kiespijn” en de ander antwoord met “oké”, is dat toch minder.
Een aanrader, nadat je het gelezen hebt, laat je de stopwoordjes wel achterwege!!
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten